ناغان همچون تمام نقاط کشور روزگاری جایگاه حکمرانی خوانینی بود که نوکر پادشاهان قدیم بودند. خوانین که به خاطر خوش خدمتی خود به داشتن زمینها و در اختیار گرفتن سایر مردم به عنوان نوکر مفتخر شدند. خوانین در کنار تالاب سولقان مستقر بودند و تمام چراگاه در اختیار آنها قرار داشت و اگر کسی از افراد عادی و رعیت و حتی حیوانی از آنها وارد چراگاهشان می شد کشته می شد. ...